In Zaantje # 2 creëren de schaduwen van de zwevende elementen binnen het geheel de dieptewerking binnen het vlak. De monochrome materie van de binnenkant roept een fluwelen effect op dat de toeschouwer aanzuigt. De lichtgevende gekartelde rand als organisch element zorgt dan weer voor de uitstraling naar buiten. Dit minimalistische werk refereerde voor de jury naar een lachende mond. Het maakte hen blij. (Juryrapport Piet Stautprijs Sculptuur 2019)
